Κι αν κάποτε υπήρξα αληθινά.
Αν είχα σάρκα και οστά.
Αν γέλασα με φίλους δυνατά.
Κι αν πότισε το δάκρυ μου μαντήλια.
Μη με θυμάσαι.
Ξέχασα.
Μη γελαστείς πως θα 'ρθω.
Αν κάποτε η μάνα μου με μάλωσε.
Κι αν χτύπησα το γόνατο στις κούνιες.
Αν κάλπαζα σαν άλογο τη σκούπα μου.
Το πάτωμα κι αν έμοιαζε με λάβα.
Μη λυπηθείς.
Κουράστηκα.
Μην ευχηθείς να ζήσω.
Κι αν χάραξα μια σκέψη μου στη γη.
Κι οι άλλοι αν γνωρίζαν τ' όνομά μου.
Το όνειρο κι αν έγινε βροχή.
Της μοίρας μου κι αν έχασα το δρόμο.
Μη με λυπάσαι.
Έσβησα.
Μην κλαις για το χαμό μου.
Κι αν μ'αγαπούσες πιο πολύ.
Αν λέρωσα τις ήσυχές σου μέρες.
Ανάμνηση αν έγινα με μιας.
Κι αν βήματα ζωγράφισες μακριά μου.
Μη μετανιώνεις.
Ένιωσα.
Μη σπαταλάς τις ώρες.
Αν είχα σάρκα και οστά.
Αν γέλασα με φίλους δυνατά.
Κι αν πότισε το δάκρυ μου μαντήλια.
Μη με θυμάσαι.
Ξέχασα.
Μη γελαστείς πως θα 'ρθω.
Αν κάποτε η μάνα μου με μάλωσε.
Κι αν χτύπησα το γόνατο στις κούνιες.
Αν κάλπαζα σαν άλογο τη σκούπα μου.
Το πάτωμα κι αν έμοιαζε με λάβα.
Μη λυπηθείς.
Κουράστηκα.
Μην ευχηθείς να ζήσω.
Κι αν χάραξα μια σκέψη μου στη γη.
Κι οι άλλοι αν γνωρίζαν τ' όνομά μου.
Το όνειρο κι αν έγινε βροχή.
Της μοίρας μου κι αν έχασα το δρόμο.
Μη με λυπάσαι.
Έσβησα.
Μην κλαις για το χαμό μου.
Κι αν μ'αγαπούσες πιο πολύ.
Αν λέρωσα τις ήσυχές σου μέρες.
Ανάμνηση αν έγινα με μιας.
Κι αν βήματα ζωγράφισες μακριά μου.
Μη μετανιώνεις.
Ένιωσα.
Μη σπαταλάς τις ώρες.