Ξύπνησα

Δεν άκουσα να λέει ούτε λέξη.
Ένα ρεύμα με χαστούκισε με δύναμη.
Δε θέλησα ακόμη να ξυπνήσω.
Ο βρόντος αντηχεί στο δωμάτιο.
Σα να μου θυμίζει αυτό που φοβήθηκα.
Δεν είναι βρόντος πια , μα είναι γέλιο.
Σαρκαστικό και εκκωφαντικό σαν την τελευταία μας σιωπή.
Δεν ήταν πόρτα αυτό που έκλεισε.
Ήταν η εποχή μας.
Το εμείς που έσπασε και γέμισε το πάτωμα γυαλιά.
Δεν είπε ούτε λέξη.
Δεν είπα ούτε λέξη.
Και το δωμάτιο χορεύει στον καπνό.
Και καταπίνει αλκοόλ μες το χορό του.
Και φωνάζει όλα αυτά που έκρυψα πίσω απ'τα βλέφαρα.
Κάθε τί που πίστεψα πως δε συνέβη.
Μα εκείνο κραυγάζει, τ'αυτιά μου πονάνε.
Δεν είναι κανείς εδώ.
Άδειο το δωμάτιο που φωνάζει.
Άδειο το μέσα μου.
Άδεια η φωνή μου.
Δεν άκουσα να λέει ούτε λέξη.
Ένα ρεύμα με χαστούκισε με δύναμη.
Ξύπνησα.
Ο βρόντος αντηχεί στο δωμάτιο.
Έφυγε.
Δεν είναι γέλιο πια, μα είναι σιωπή.
Δεν άκουσα να λέει ούτε λέξη.
                 

  ,στον V.V.