ΟΝΕΙΡΟΚΟΣΜΟΣ

Και τι κόσμος είναι αυτός; Είναι σκληρός και άδικος; Προοδευτικός και φιλελεύθερος; Ή προσπαθεί να προχωρήσει μπροστά αλλά επειδή ειναι απο τη φύση του σκληρός και αδιάβρωτος αδυνατεί -όσο κι αν δε θέλουμε να το πιστέψουμε- να προοδεύσει;Όπως και να 'χει ζούμε στην εποχή όπου κυριαρχεί -πιο ΕΛΕΥΘΕΡΑ απο ποτέ-η κοινωνική δικτατορία και ο υπόγειος ψυχαναγκασμός. Τώρα θα μου πεις "η κοινωνία έχει προοδεύσει στο πέρασμα των χρόνων κι έχει χαρίσει στους ανθρώπους το πολύτιμο αγαθό της ελευθερίας". Δε θέλω να φανώ πνέυμα αντιλογίας, αλλά η ελευθερία είναι ένα πολυ ισχυρό αγαθό, το οποίο οπιστοδρομικοί και γεμάτοι προκαταλήψεις άνθρωποι που μπορεί να ζουν σε φαινομενικά ανεπτυγμένες χώρες (αχ Ελλάδα σ'αγαπώ) ,αδυνατούν να διαχειριστούν σωστά και πολλές φορές διαστρευλώνουν την ίδια τη σημασία της. Η ελευθερία δεν ήταν ποτέ εύκολο πράγμα. Κι αυτό γιατί τα όριά της ,αν και υπαρκτά, χάνονται μέσα στην απεραντοσύνη της. Ελευθερία ανθρώπινης συνύπαρξης. Υπάρχει; "Φυσικά, όλοι οι άνθρωποι μπορούν να ζουν αρμονικά" . Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό να ρωτήσω είναι "σε ποια χώρα" ; Στη χώρα που οι αλλοδαποί ζουν σε μόνιμη άμυνα απο τη στιγμή που ,κάποια κακή τους τύχη, τους εγκλώβισε σ'αυτή και βρίσκονται στην κορυφή των κατηγοριών για όλα τα ανάποδα που της συμβάινουν;Στη χώρα που οι άνθρωποι διαφορετικής θρησκείας , χρώματος ή κουλτούρας απο έμας - που θεωρούμε τους εαυτούς μας τόσο ιδανικά πρώτυπα ανθρώπου - αντιμετωπίζουν την περιφρόνηση και το ρατσισμό;Στη χώρα που οι ομοφυλόφυλοι αποτελούν "απειλή" για τους υποτιθέμενα "διαλλακτικούς" έλληνες; Αν έτσι είναι η ελευθερία τότε η προτιμότερη άπάντηση -στο γνωστό δίλημμα- θα ήταν :"θάνατος". Άνθρωποι. Πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι. Και απο αυτή την τελευταία μου φράση, ξεχνάμε συνεχώς το "άνθρωποι" και κρατάμε μονάχα το "διαφορετικοί", πράγμα που αντί να θεωρούμε πολιτισμικό πρoτέρημα ,μετατρέπουμε σε λόγο κοινωνικής αποστροφής. Δε μπορώ να βρω πουθενά την αιτία αυτής της τόσο πρωτόγονης συμπεριφοράς ανάμεσα σε τόσο όμοια όντα όσο οι άνθρωποι. Κάποιες φορές φαντάζομαι πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος αν βλέπαμε μια πιο απλουστευμένη πλευρά του. Στον κόσμο αυτό άνθρωποι θα έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, πιστεύω ,αντιλήψεις, προτιμίσεις , όνειρα, βλέψεις και απόψεις και τίποτε απο αυτά δε θα μπαίνει εμπόδιο στις κοινωνικές τους σχέσεις. Στον κόσμο αυτό η κριτική θα γίνεται με στόχο το να καλυτερεύσει μια ιδέα , μια αντίληψη ,μια επιλογή και δε θα αποτελεί "όπλο" φαινομενικής γνώσης και υπεροχής απο εγωκεντικούς "wanna be someone's". Στον κόσμο αυτό οι άνθρωποι θα δίνουν σημασία στο λόγο και τα επιχειρήματα σου για να εξακριβώσουν κατά πόσο συμφωνούν μαζί σου κι όχι το χρώμα σου ή το νρύσιμο ή την καταγωγή ή τη δουλειά του μπαμπά ή,ή,ή... Ξέρω πως κόσμο σαν αυτό, μόνο τέλειοι -απο κάθε πλευρά- άνθρωποι θα μπορούσαν να φτιάξουν. Γι'αυτό και είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο το μέλλον του δικού μας κόσμου. Δεν αποποιούμαι της ευθύνης. Είμαι μέρος αυτή της -όχι ιδανικής- ολότητας. Όμως ,ως ένας ακόμη απλός και όχι τόσο ξεχωριστός άνθρωπος, έχω τη δύναμη να προσπαθώ να γίνω κάτι καλύτερο απο αυτό που ήδη είμαι. Έχω την αντοχή να αλλάζω όσο μπορώ ότι μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο να γίνω ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ζει σε εκείνον τον ονειρικό κόσμο!Ξέρω κάλά πως δεν υπάρχει δυσκολότερο εγχείρημα από το να πας κόντρα σε αυτό που έχεις ήδη γίνει. Μα και τίποτα ομορφότερο από το να θες να έχεις τον καλύτερο εαυτό που μπορείς! Και ξέρω πως ο ονειρόκοσμος είναι σχεδόν άπιαστος για τα πεισματικά αδιάλλακτα μυαλά μας. Μα μια προσπάθεια αξίζει.Γιατί στο τέλος της μέρας θα μπορείς να πεις "Εγώ έκανα ότι μπορούσα γι'αυτό τον κόσμο. Ήρθε η δική σας σειρά τώρα."